Welkom op mijn website.

Een middag met Harry Muyres door Emile Waajen

​Het was een koude zondagmiddag in december toen ik Harry Muyres voor het eerst het podium zag betreden. Een typisch bruin café aan de kade van de Roer vormde het pittoreske decor voor een muzikale herinnering die ik niet snel zal vergeten. Ik was als vrijwilliger van cultuurstichting CULON verantwoordelijk voor het programmeren van de acts die middag.

Organisator of niet, het heeft altijd in mijn karakter gezeten om overal ''fashionably late'' te zijn. Ik snelde op mijn fiets door de smalle straten van het middeleeuwse centrum waar de koude winterwind zo nu en dan harder gierde dan mijn remmen. Ik ren het café binnen, bied mijn excuses aan voor het laat komen aan de geluidstechnici, bestel snel een biertje en loop af op een artistieke verschijning. De man draagt een typische hoed, is gekleed in country-style en stelt zich voor als Harry Muyres.

Harry spreekt met een zachte ''G'', een typische iets hogere stem en vol enthousiasme. Dan stapt hij op het podium om te soundchecken. Ik pak een barkruk en zet hem op nog geen anderhalve meter van het podium. De lichten worden gedimd, de kroeg is stil en Harry begint op zijn gitaar te tokkelen. Ik merk dat Harry iets uitstraalt dat ik zeer bewonder, iets dat zangers als Neil Young, Bob Dylan en Johnny Cash kenmerken. Ik heb het over het vermogen om in een nummer te kruipen. Voor Harry zijn nummers meer dan akkoordenschema's en zanglijnen, het zijn gevoelens en verhalen die het verdienen om met zoveel mogelijk passie vertolkt te worden.

Harry speelt een uur vol eigen materiaal en covers. Hij doet dit in het Engels, maar ook in zijn eigen dialect dat ik niet meteen kan plaatsen in noord of zuid Limburg. De live muziek werkt zalvend terwijl ik mijn traditionele zaterdagnacht kater aan het verdrinken ben in een vaasje Jupiler. Persoonlijk vond ik zijn vertolking van het nummer ''heart of gold'' van Neil Young nog het mooiste, maar er kwam zoveel moois langs die middag. Een typische Neil Young stem, een gitaar die het geheel complementeert met als gevolg dat het publiek een uur kon genieten.

Als ik Harry in één woord samen moest vatten: Passie

Wanneer Harry klaar is met spelen stap ik weer naar buiten waar het inmiddels donker is geworden. Als ik langs de kade naar huis fiets hoor ik de echo van Harry's stem meezingen met de wind. I want to live, I want to give, I've been a miner for a heart of gold. En zo is het Harry.

Emile Waajen